کفپوش
لوله کشی
حمام
ابزارالات
گرمایشی
روشنایی
لوازم جانبی
همه محصولات
ضوابط الزامی در طراحی و اجرا در زمینه پوسته خارجی ساختمان و غیره و همچنین کاهش نیاز و مصرف انرژی ساختمان – تا حدود تعیین شده – است.
کاربرد این مقررات برای ساختمان هایی که با مصرف انرژی گرم یا سرد می شوند است.
میزان کارایی انرژی ساختمان ها: Energy Compliant
- ساختمان های منطبق با الزامات این مبحث (EC)
- ساختمان های کم انرژی (⁺EC)
- ساختمان های بسیار کم انرژی (⁺⁺EC)
- ساختمان های ویژه _ مصرف انرژی نزدیک به صفر (ECnZ)
ساختمان های منطبق با الزامات این مبحث (EC) :
ساختمانی که در آن ضوابط تعیین شده در این مبحث کاملا رعایت شده است . لذا در طراحی و اجرای آن علاوه بر ضوابط اجباری فصل 4، انتظارات تعیین شده در فصول 5 (روش تجویزی)، فصل 6 (روش موازنه ای یا کارکردی)، فصل 7 (روش نیاز انرژی ساختمان) و فصل 8 (روش کارایی انرژی ساختمان) را نیز پاسخگو باشد.
ساختمان های کم انرژی (⁺EC) :
ساختمانی با میزان کارایی انرژی بهتر از میزان حد اقل تعیین شده در این مبحث است. در طراحی و اجرای آن علاوه بر ضوابط اجباری فصل 4، باید انتظارات تعیین شده در فصول 5 تا 8 برای ساختمان های کم انرژی را نیز پاسخگو باشد.
ساختمان های بسیار کم انرژی (⁺⁺EC) :
ساختمانی با میزان کارایی انرژی بسیار بهتر از میزان حداقل تعیین شده در این مبحث می باشد. لذا در طراحی و اجرای آن علاوه بر ضوابط اجباری فصل 4، باید انتظارات تعیین شده در فصول 5 تا 8 برای ساختمان های بسیار کم انرژی را هم پاسخگو باشد.
ساختمان های ویژه _ با مصرف انرژی نزدیک به صفر (ECnZ) : ساختمانی که میزان کارایی انرژی آن در حدی است که مصرف سالانه آن برای گرمایش، سرمایش، تهویه و تامین آب گرم مصرفی (درصورت طراحی به روش کارایی انرژی)، نزدیک به صفر است. لذا در طراحی و اجرای آن علاوه بر ضوابط اجباری فصل 4، باید انتظارات تعیین شده در فصول 5 تا 8 برای ساختمان های مصرف انرژی نزدیک به صفر را نیز پاسخگو باشد.
روش های طراحی:
- روش تجویزی
- روش موازنه ای (کارکردی)
- روش نیاز انرژی ساختمان
- روش کارایی انرژی ساختمان
روش تجویزی: در این روش مشخصات عناصر مختلف پوسته خارجی ساختمان بصورت تفکیکی و مستقل از یکدیگر تعیین می گردد.
روش موازنه ای (کارکردی): در این روش تاثیر متقابل عناصر مختلف پوسته خارجی ساختمان بر ضریب انتقال حرارت ساختمان (h) مد نظر قرار می گیرد. در نتیجه ضعف یکی از عناصر ساختمانی را می توان توسط یک یا چند عنصر ساختمانی دیگر جبران کرد تا ضریب انتقال حرارت کل یا بخشی از ساختمان از ضریب انتقال حرارت ساختمان مرجع کمتر باشد.
روش نیاز انرژی ساختمان: در این روش علاوه بر در نظر گرفتن میزان انتقال حرارت ساختمان، که در روش موازنه ای انجام می گیرد، کاهش یا افزایش نیاز انرژی ناشی از نحوه بهره برداری، تابش خورشید، استفاده از سیستم های شیشه ای کارآمد و سیستم های غیر فعال خورشیدی نیز در محاسبات لحاظ می شود.
روش کارایی انرژی ساختمان: در این روش کل انرژی مصرفی سالانه مبنا قرار می گیرد. در نتیجه لازم است طراحی پوسته خارجی به گونه ای باشد که میزان انرژی مصرفی سالانه ساختمان از میزان محاسبه شده برای ساختمان مرجع کمتر باشد.
شار گرمایی ( یا حرارتی): مقدار گرما (انرژی حرارتی) منتقل شده در واحد زمان و در واحد سطح. واحد آن w/m² است.
ضریب انتقال حرارت طرح (H) : مجموع انتقال حرارت از جدارهای فضاهای کنترل شده ساختمان یا بخشی از آن (در حالت پایدار)، در صورتی که اختلاف دمای داخل و خارج برابر 1°k باشد. واحد آن w/°k است.
ضریب انتقال حرارت خطی (Y) : شار گرمایی یا توان حرارتی منتقل شده به ازای یک متر طول پل حرارتی (بخشی یک بعدی از پوسته خارجی ساختمان)، در صورتی که اختلاف دمای داخل و خارج (در حالت پایدار) برابر 1°k باشد. واحد آن واحد آن w/m°k است.